वेदोपब्रुह्मणकुतूहलिना निबद्धं
विश्वाम्भराश्रुतिभवेन महर्षिणा यत्
व्यासेन यच्च मधुसूदनपादरक्षे
द्वे चक्षुषि त्वदनुभावमवेक्षितुं न:

வேதோபப்ருஹ்மண குதூஹலினா நிபத்தம்
விஷ்வம்பராஸ்ருதிபவேன மஹர்ஷிணா யத்
வ்யாசேன யச்ச மதுஸூதனபாதரஷே
த்வே சஷுஷி த்வதனுபாவமவேஷிதும் ந:

வேதத்தினுடைய
உண்மையான அர்த்தத்தை எல்லோரும் தெரிந்துகொள்வது மிகக் கஷ்டம். ஆகையால் நன்றாய்த் தெரியப்படுத்துவதற்காக ஸ்ரீவால்மீகி மஹரிஷி ஸ்ரீமத் ராமாயணத்தையும் ஸ்ரீவேதவியாஸ பகவான் ஸ்ரீமஹாபாரத்தையும் செய்தருளினார்கள். அந்த இரண்டும் பாதுகையின் பெருமையைப் பார்ப்பதற்கு எங்களுக்கு இரு கண்களாக இருக்கின்றன. அதாவது, அந்த இரண்டு க்ரந்தங்களிலும் பாதுகையின் பெருமையைப் பற்றி அதிகமாய்ச் சொல்லியிருக்கிறது. அவ்விரண்டு க்ரந்தத்திலும் பெருமாள் திருவடியில் பக்தரானவர்களுடைய பெருமையைச் சொல்லியிருக்கிறது.
वेदत्तिनुडैय उण्मैयान अर्त्थ्तै एल्लॊरुम् तेरिन्दु कोळ्वतु मिकक् कष्ठं. आकैयाल्
अतै नन्र्रायत् तेरियप्पडुत्तुवतर्काक श्रीवाल्मीकि महरिषि श्रीमद्रामायणत्तैयुं श्रीवेदव्यासभगवान् श्रीमहाभारतत्तैयुम् सेयतरुळिनार्गळ्. अन्द इरण्डुम् पादुकैयिन् पेरुमैयैप्पार्प्पदर्क्कु एन्गळुक्कु इरु कण्कळाक इरुक्किन्रन. अथावतु अन्द इरण्डु ग्रन्दन्गळिलुम् पादुकैयिन् पेरुमैयैप्पर्रि अतिकमाय् सोल्लियिरुक्किरतु. अव्विरण्डु ग्रन्दत्तिलुम् पेरुमाळ् तिरुवडियिल् भक्तारानवर्कळुडैय पेरुमैयैच् चोल्लियिरुक्किरतु.