ஸ்லோகம் 27
சய்யாத்மநாமதுரிபோரஸி சேஷபூதா
பாதாச்ரயேண ச புந: த்விகுணிக்ருதம் தத்
பூயோபி பாகவதசேஷதயா ததேவ
வ்யங்க்தும் பதாவநி சடாரிபதம் பிபர்ஷி
स्लोकम 27
शय्यत्म्ना मधुरिपोरसि शेषभुता
पादाश्रयेण च पुनर्द्विगुणिक्रुतँ तत
भूयोपि भागवतशेषतया तदेव
व्यङ्क्तुं पदावनि श्ठारिपदं बिभर्षि

ए पादुकैये नी पेरुमाळुक्कुप् पडुक्कैययिरिन्तु दासनानाय्। इन्नुम् तणिन्धु कैन्गर्यम् सेय्यवेन्डुमेन्द्रु पादुकैयानाय्। इतुवुम् पोरातु भागवतर्कळुक्कु तणिन्दिरुक्क वेण्डुम् एन्द्रु एण्णिये आल्वारुडैय पेयरै वैत्तुक्कोन्डाय्
ஏ பாதுகையே நீ பெருமாளுக்குப் படுக்கையாயிருந்து தாஸனானாய். இன்னும் தணிந்து கைங்கர்யம் செய்யவேண்டுமென்று பாதுகையனாய். இதுவும் போராது பாகவதர்களுக்கு தணிந்திருக்கவேண்டுமென்று எண்ணியே ஆழ்வாருடைய பெயரை வைத்துக்கொண்டாய்.