ஸ்லோகம் 18
அபார கருணாம்புதே: தவகலு ப்ரஸாதாதஹம்
விதாதுமபி சக்னுயாம் சதஸஹஸ்ரிகாம் ஸம்ஹிதாம்
ததாபி ஹரிபாதுகே தவ குணெள கலேசஸ்திதே:
உதாஹ்ருதிரியம் பவேதிதி மிதாபி யுக்தா ஸ்துதி

अपार करुणाम्बुधेस्तव कलु प्रसादादहम
विधातुमपि शक्नुयाम् शतसहस्रिकां संहिताम्
तथापि हरिपादुके तव गुणौघलेशस्थिते:
उदाह्रुतिरियम् भवेदिति मितापि युक्ता स्तुति:

ஏ பாதுகையே! ஒரு ஸ்வாமி முகமாய் ஆயிரம் ஸ்லோகம் பண்ணும்படி நியமித்தாய். கருணைக் கடலான உன்னுடைய தயையினாலே லக்ஷம் ஸ்லோகமும் பண்ணலாம். லக்ஷம் பண்ணினாலும் உன்னுடைய குணங்கள் சொல்லிற்றாகுமா? ஆகையினால் கொஞ்சமாகாத்தான் இருக்கட்டுமே என்று நியமித்தாய் போலும்.

ए पादुकैये ओरु स्वामि मुकमाय् आयिरं स्लोकम् पण्णुम्बडि
नियमित्ताय्. करुणैक्क्डालान उन्नुडैय दयैयिनाले लक्शं
स्लोकमुम् पण्णलाम. लकशं पण्णिनालुम् उन्नुडैय
गुणङ्गळ् मुशुमैयुम् सोल्लिरराकुमा?
आगैयिनाल् कोन्जमाकत्तान् इरुक्कट्टुमे
एन्रु नियमित्ताय् पोलुम्